Hier hadden we behoefte aan op de zondagavond, het optreden van Aurelio Project in Splendor Amsterdam. Het viertal maakt fijne jazz dat doorspekt is met muzikale ideeën. De band heeft een mooi jaar achter de rug met optredens in Mozambique en Zuid Afrika. Voor het eerst sinds tijden spelen ze weer in Nederland en van die gelegenheid maken ze meteen gebruik om het debuutalbum Aspire te presenteren.
Bij het eerste nummer voelt het al alsof ik in een warm bad ben gestapt. Gitarist Vuma Levin en bassist Lito Mabjaia beginnen het optreden rustig met zijn tweeën en zetten een psychedelische groove neer. Even later voegen drummer Yordi Petit en toetsenist Tijn Wybenga zich bij het tweetal op het podium. Yordi pakt zijn kwastjes op en valt samen met Tijn perfect in bij het nummer. De toon is gezet door het kwartet. Ook de verlichting valt vanavond meteen op. Twee kamerlampen op het podium zorgen samen met de spots inde twee hoeken voor een sfeervol geheel. Ondertussen laat gitarist Vuma in nummers zien dat hij vingervlug is en geeft met enkele effecten op zijn gitaar een mooi geluid aan de band. Het kwartet is goed op elkaar ingespeeld en tempowisselingen volgen elkaar gemakkelijk op.
Het eerste gastoptreden is van zangeres Julia Werner die samen met bassist Lito het ingetogen ‘Spring Rain’ inzet. Het publiek wordt verzocht met zijn vingers te knippen om regen na te bootsen. Maar al te graag doen we mee en het nummer krijgt er extra glans door. Buiten blijft de regen stug tegen het raam doortikken. Aurelio Project maakt zijn eigen nummers en componist Tijn wil zoveel mogelijk ideeën (ritmewisselingen, akkoorden en toonsoorten) in één nummer stoppen. Het nummer heet toepasselijk Tantalus. Want hoe mooi het ook klinkt, een kwelling was het om dit nummer te maken vertelt Tijn aan het publiek. Dit soort achtergrondverhalen zijn er de hele avond, wat het optreden erg persoonlijk en intiem maakt.
Voor het tweede gastoptreden betreedt Martin Fondse het podium. De gelauwerde pianist en componist heeft voor de gelegenheid zijn speciale instrument meegenomen; de vibrandoneon, een barokke versie van de melodica. Samen met de pianist speelt hij het mooie nummer Treacherous Eyes. Hierna wordt voor het slotnummer de vleugel ingewisseld voor het keyboard en dat past perfect bij het geluid van Aurelio Project, het keyboard mag vaker terugkomen in de nummers. Een staande ovatie volgt en daarna spelen de heren samen met Martin een toegift. Een heerlijk einde van een ingetogen, mooi optreden en het is jammer dat we weer naar buiten moeten. Alsof je een warm bad uit stapt.
