De bevlogen Ewout van der Linden van Music Motion organiseert al jaren netwerkavonden en workshops voor mensen die werkzaam zijn in de muziekindustrie. Ook is hij docent entrepreneurship aan het conservatorium Codarts in Rotterdam en het SAE Institute. We spraken hem over ondernemerschap bij artiesten, de kracht van netwerken en waarom het publiek meer moet gaan betalen voor muziek.
Hoe zie je jouw eigen rol in muziekindustrie?
'Ik zie mezelf als een speler op de achtergrond. Het gaat mij altijd om kennis en contacten. Ik ben geen publisher of manager, maar iemand die partijen samenbrengt. Ik zie het als een rare rol, een facilitator van kennis over de muziekbusiness.’
Wat is jouw achtergrond en hoe inrolde je de muziekindustrie in?
‘Van jongs af aan is popmuziek mijn passie, tot in den gekke aan toe. Popliedjes uit de jaren 70/80/90 herken ik uit duizenden. Ik was verkoper in de IT maar dat was totaal niet mijn ding. Toen ging ik werken bij Donemus, een publisher van hedendaagse klassieke muziek. Niet echt een high flying job maar ik vond het leuk om mij over de rechten van composities te buigen. Ik vond het waanzinnig interessant hoe je composities kon exploiteren en hoe je intellectueel product ten gelde maakt. Daar is mijn passie voor het werk in de muziekindustrie gestart.’
Ewout (links) interviewt zijn gasten uit de muziekindustrie tijdens de Music Pitch.
Vond je het niet te juridisch, werken met de rechten van muziek?
‘Ik ben nooit goed geweest in rechten, al tijdens mijn studie niet. De juridische taal gaat me af en toe wat te ver. Maar het onderwerp auteursrecht bleef ik wel heel leuk vinden. Na een tijdje werd het wereldje van de hedendaagse klassieke muziek mij te klein en toen ben ik eigen popconcerten gaan organiseren. Maar het onderwerp, hoe de geldstromen lopen in de muziekwereld, bleef ik interessant vinden.’
Hoe kijk jij naar die geldstromen?
‘Ik ben altijd optimistisch geweest, zie altijd nieuwe dingen om als artiest geld aan te verdienen. In de loop van de jaren ben ik wel wat realistischer geworden. Want de muziekindustrie is een pittige wereld om je brood te verdienen.’
Waar ben jij vroeger op ingesprongen als verdienmodel voor artiesten, die achteraf niet succesvol bleek?
‘Ik heb gesprekken gehad met Schiphol over sound design van openbare ruimtes op Schiphol. Dat ging over het laten componeren van muziek in parkeergarages en de wachthallen van het vliegveld. De eerste versies heb ik nog liggen hier. Los van de inkomsten van Schiphol zou je als artiest ook de inkomsten van Buma Stemra krijgen voor het afspelen van je muziek. Uiteindelijk kreeg mijn enthousiaste contactpersoon bij Schiphol een andere baan en liep het op niets uit. Syncing (gebruik van muziek in films, reclames, openbare ruimtes etc., red.) is maar 3 procent van de totale inkomsten van de muziekindustrie maar iedereen heeft het erover. Live industrie krijgt een enorme knauw dit jaar, wie weet wordt het aandeel van syncing hiermee groter.’
Hoe ben je bij het lesgeven, entrepreneurship aan Codarts en het SAE Institute, terecht gekomen?
‘Ik werkte bij Muziekcentrum Nederland, het kennisinstituut van de muzieksector in Nederland dat helaas niet meer bestaat. Daar was ik verantwoordelijk voor de statistieken van de Nederlandse muziek business; waar werd bijgehouden hoeveel er verdiend werd en hoeveel muzikanten er waren. Het instituut maakte gebruik van wetenschappelijk onderzoek en ging over alle muziekgenres. Daarbij richtte ik mij ook op de volkse muziek, zoals de artiest Frans Duijts.’
Een van jouw passies.
‘Absoluut, ook uit recalcitrantie, want ik ben mij expres daarop gaan richten toen mijn collega’s volkse muziek maar niks vonden. Mochten zij me uitleggen waarom het niets was. De redenaties van ze liepen natuurlijk spaak want ze konden niet hard maken dat het een minder muziekgenre was. Het Muziekcentrum Nederland ging dicht en ik kende iemand die bij het conservatorium Codarts werkte en die vroeg mij om een minor entrepreneurship te geven. Dat leek mij fantastisch en is nog steeds de leukste baan die ik ooit gedaan heb. Ik ging door met events organiseren, nu onder de naam Music Pitch. Dat doe ik nu al bijna 8 jaar!’
Frans Duijts - Jij denkt maar dat je alles mag van mij; Meer dan 10 miljoen views op Youtube.Hoe zie je entrepreneurship bij de muzikanten, zie je veel ondernemers?
‘Ja, maar het verschilt. Sommige muzikanten hebben verschillende ideeën maar zijn vaak alleen maar gefocust op het optreden. Optreden is wat ze leuk vinden en kunnen, ik moet ook niet verwachten dat de nieuwe Bill Gates tussen de leerlingen zit. Als ze met alleen optreden rond kunnen komen is dat natuurlijk prima. Maar in veel gevallen is dat niet realistisch. Sommige personen zeggen dat popmuzikanten ondernemender zijn dan andere muzikanten, maar dat geloof ik niet meer. Het hangt van de persoon af en niet welk genre hij of zij speelt.’
Je geeft ook lessen marketing. Hoe wordt daar op gereageerd door de muzikanten?
‘Waar kunstenaars bang voor zijn is dat ze met marketing hun product moeten aanpassen aan de wensen van het publiek. Dat is maar een gedeelte van marketing zeg ik altijd. Als je een tafel maakt, passen ze het design aan op wat de klant wil. Bij muziek hoef je dat niet te doen, maar heb je meer tools zoals de promotie, distributie en de pricing strategie. De grap is, dat zijn allemaal marketing trends waarbij je jouw muziek niet hoeft aan te passen. Als je product niet wilt veranderen kan je jouw promotie aanpassen of de distributie.’
Hoe ben je jouw netwerkevent Music Pitch begonnen?
‘Eigenlijk vanuit mijn eigen interesse. Het klinkt lullig maar de laatste tijd behandel ik dingen die ik zelf leuk en interessant vind. Ik ben nog steeds inhoudelijk geïnteresseerd en vind het zelf leuk om te organiseren. Het is niet zoals het hoort, want voor zulke avonden moet je eigenlijk denken vanuit de verwachting van de bezoeker. Maar ik wil zelf ook op het puntje van mijn stoel zitten!'
Setting van de Music Pitch in de Tolhuistuin in Amsterdam
Ben je met die instelling ook de Music Pitch begonnen?
‘Ik begon om dat het moest van Muziekcentrum Nederland. Dat deed ik onder de naam muziekcafés, en toen de organisatie sloot ben ik doorgegaan met het organiseren van de netwerkevents. Eerst slaafs met suffe interviews met programmeurs. Maar dat was niet interessant genoeg. Sinds een tijdje ben ik mij meer op thema’s gaan richten, waardoor het interessanter wordt.’
Is het voor een artiest handig om de Music Pitch bij te wonen?
‘Ik zal het wel doen maar voel je nergens toe verplicht. Je mag na een sessie weggaan, dat is ok. Wil je iemand achteraf spreken, doe dat en stap er op af. Soms spreek ik muzikanten die tegen een burn-out lopen, omdat ze denken van alles te moeten. Dat moet je jezelf niet laten aanpraten, gun jezelf wat vrijheid. Als je een keer niet komt, ook prima.’
Ik denk bij jou aan een groot netwerk in de muziekindustrie. Hoe kijk je naar het belang van netwerken in de muziekindustrie en heb je tips?
‘Ja, ik kan twee hele lullige tips geven. Ten eerste; hou het bij, niet als facebookvrienden maar in een Excel sheet. Ik heb heel veel aan een goed opgebouwd Excel sheet, met wie ik allemaal ken; welk genre ze actief zijn; wat ze doen en meer. Als ik een jazzlabel nodig heb die zich bezig houdt met experimentele jazz, kan ik diegene meteen vinden. En als ik iemand niet ken, dan ga ik gewoon bellen. Je hoeft niet van iedereen een persoonlijk en warm contact te zijn, je kan ook gewoon bellen. Op moment dat je het eerste gesprek hebt gehad ben je in mijn ogen een warm contact.’
Je werkt veel met beginnende artiesten, wat trekt jou aan in deze groep?
‘Leeftijd maakt mij niet zoveel uit. Midterm muzikanten zijn ook een interessante groep. Zij zijn meestal 30 of 40 jaar oud, het jonge en sexy is eraf, maar ze moeten doorgaan. Dat vind ik ook interessant. Ik ben niet zo leeftijdsgericht en vind jong en fris even interessant als oud en ervaren.’
Zie je nog iets waar veel artiesten tegenaan lopen?
‘Het durven vragen om meer geld en het slim onderhandelen om meer geld. Meer eruit poeren dan je krijgt. Daar zijn trucs voor maar worden niet echt toegepast. Ik denk als je dat slimmer doet, meer geld uit portemonnees van het publiek krijgt en het ook een stuk aangenamer wordt voor artiesten. Onderhandelen is ook niet vervelend, het mag gewoon.’
Is dat ook je wens voor de muziekindustrie?
‘Ja, dat de luisteraar meer betaalt voor muziek en eerlijker gaat betalen voor muziek. Te vaak is er een rare deal of dingen waar de luisteraar niet genoeg betaalt voor muziek. Bij huiskamerconcerten bijvoorbeeld, dat mag toch 20 euro per persoon kosten in plaats van 5? Consument, trek die poeplap!’
En wat zijn jouw toekomstplannen?
‘Ik denk de Music Pitch persoonlijker en op maat maken. Vorig jaar heb ik het voor eerst een editie op die manier georganiseerd. Met maximaal 10 mensen bij een Pitch krijg je persoonlijk contact over bepaalde onderwerp uit de muziek. Dat wil ik meer gaan doen want zoals het nu gaat vind ik het vaak iets te massaal. Ik wil de diepte in en persoonlijk advies voor muzikanten mogelijk maken. Van dat plan word ik heel blij. Voor de zomer ga ik 1 of 2 online versie doen van de Music Pitch persoonlijk, zie de website van Music Motion voor meer informatie!’
Gerelateerde blogs van Gigstarter:
